De krulvaren ‘Green Lady’ is een weelderige, altijdgroene kamerplant met luchtzuiverend blad

Deze krulvaren (Nephrolepis exaltata ‘Green Lady’) is een van de mooiste in zijn soort. En de soort Nephrolepis exaltata wordt al vaak de allermooiste soort kamervaren genoemd. Dat komt door het rijke, gekrulde en geveerde blad dat heel sierlijk overhangt. Dat is bij ‘Green Lady’ ook nog eens opvallend heldergroen van kleur. ‘Green Lady’ blijft trouwens het hele jaar door groen. De planten kunnen makkelijk een flinke maat bereiken: 50-60 cm in doorsnee en even hoog. Je koopt ‘Green Lady’ bij GroenRijk nu in die kwaliteit. De planten staan dan ook in kweekpotten met een forse doorsnee, 19 cm. Een groot voordeel van Nephrolepis exaltata ‘Green Lady’ is dat deze varen het heel goed doet op een lichte, zelfs tijdelijk zonnige plek. Heel veel andere varens houden meer van lichte schaduw tot halfschaduw. Bovendien stelt ‘Green Lady’ minder hoge eisen aan de luchtvochtigheid. Allemaal grote voordelen van deze schitterende planten. En als je dan ook nog weet dat de bladeren van deze plant een luchtzuiverende werking hebben – ze filteren vervuilende gassen en stofdeeltjes uit de lucht – dan weet je helemaal waarom ‘Green Lady’ een van de meest gevraagde kamervarens is.

Iets over het geslacht Nephrolepis

Er zijn wereldwijd ca. 30 soorten krulvarens die allemaal in tropische en subtropische gebieden voorkomen. De Nederlandse naam van deze groep varens heeft vaak gewisseld. Dat is ook logisch als je weet dat Nephrolepis is afgeleid van het Griekse nephros (nier) en lepis (schub). Dus zouden krulvarens evengoed niervarens of schubvarens kunnen heten. Maar die namen  zijn inmiddels aan andere varensoorten toebedeeld. De echte soorten krulvarens hebben een- tot viermaal gedeelde, soms tot wel 1 m lange bladeren. De deelblaadjes aan die bladeren zijn vaak golvend gekroesd. Aan die deelblaadjes ontstaan aan de einden van de zijnerven niervormige sporenhoopjes (vandaar dat ‘nier’ in de wetenschappelijke naam).

In de bloemisterij wordt het blad van krulvarens heel graag als snijgroen toegepast. Van de ca. 30 soorten is Nephrolepis  exaltata daarvoor absoluut de meest bekende omdat de bladeren van deze soort soms wel 1-2 m lang kunnen worden. Van die soort zijn ook de meeste cultivars  ontwikkeld, zoals de ‘Green Lady’ die GroenRijk nu aanbiedt. Die blijft echter wat kleiner, maar is nog altijd en stuk groter dan cultivars zoals ‘Rooseveltii’ die er sterk op lijkt, maar dubbelgeveerde bladeren heeft.

‘Green Lady’ en andere cultivars

‘Green Lady’ is een betrekkelijk nieuwe cultivar van Nephrolepis exaltata. De oudste cultivar – die overigens ook nog steeds wordt verhandeld, is ‘Bostoniensis’ die ook wel ‘Boston-varen’ wordt genoemd. Die cultivar werd al ca. 1870 in de USA (Boston) bij een kweker ontdekt en daarna vermeerderd. Daaruit zijn weer tientallen andere kweekvormen ontwikkeld. Inmiddels worden er hele varengroepen binnen deze soort onderscheiden met meer of minder gedeelde bladeren, compacte of juist sterke groei, lichter of donkerder groen blad, gegolfd of tamelijk glad blad enz. ‘Green Lady’ behoort tot de groep krulvaren-cultivars die vrij compact groeien en een mooie heldergroene bladkleur hebben.

Verzorging

‘Green Lady’ is een vrij makkelijk te verzorgen plant omdat deze minder eisen stelt. Gewone kamertemperaturen (18-23 °C) zijn prima, maar zorg wel dat de temperatuur ’s nachts niet onder de 15 °C komt. Die temperatuur verdraagt ‘Green Lady’ nog net, maar een minimumtemperatuur van 18 °C is ook dan beter. Hoewel ‘Green Lady’ vrij veel licht verdraagt – en zelfs korte tijd direct zonlicht – is het toch beter om de plant wel licht, maar niet in direct fel zonlicht te zetten. Zoals alle varens houdt ook ‘Green Lady’ van veel water. Als je ervoor zorgt dat de varengrond waarin ze groeit voortdurend vochtig is, is dat prima. Maar voorkom dat er onder in de pot een laagje water blijft staan. Giet dat zogenaamde ‘stagnerende water’ liever even af. Geef van maart tot september om de veertien dagen plantenvoedsel in een lage dosering in het gietwater. ‘Green Lady’ heeft wel voldoende voeding nodig, maar verdraagt dat alleen in lage concentraties. Tijdens de andere maanden geen voeding geven. Om de luchtvochtigheid op peil te houden, is het goed om regelmatig met een nevelspuit water over de bladeren te vernevelen. Het is aan te raden om ontkalkt water of regenwater voor het gieten en vernevelen te gebruiken. Dat geeft geen kalkvlekken op de bladeren. GroenRijk heeft alles voor je om hard (mineraalrijk) water zacht te krijgen. Voorkom dat de plant wordt blootgesteld aan tocht of plotselinge kou. Net zoals alle krulvarens kan ‘Green Lady’ zich via uitlopers makkelijk uitbreiden. De oppervlakte van de potgrond kan al snel bedekt zijn. Als zoveel krulvarens wordt ook ‘Green Lady’ wel in laboratoria uit weefselkweek vermeerderd. Het kan zijn dat de plant die jij koopt, geen sporenhoopjes aan de onderkant van de bladeren vormt. Voor een gezonde groei maakt dat niets uit.

Luchtzuiverend

Het is bekend dat het blad van Nephrolepis exaltata ‘Green Lady’ uitstekende luchtzuiverende eigenschappen heeft. Voor een gezondere atmosfeer in je huis of kamer!

TIP

 Als jouw ‘Green Lady’ bleekgroene deelblaadjes vormt die ten slotte worden afgeworpen, staat de plant of in te droge of juist in te natte potgrond. Het kan ook zijn dat hij dan te donker staat. Je plant vertelt je na verloop van tijd dus zelf hoe goed hij (of zij) het heeft. Door de omstandigheden aan te passen, kun je daar heel makkelijk wat aan doen.

In kort bestek

Deze week speciaal bij GroenRijk: schitterende krulvarens (Nephrolepis exaltata) ‘Green Lady’ met heldergroen, gedeeld en gekruld, sierlijk overhangend blad. Compacte groei  tot 50-60 cm. Prachtige planten die heel lang mee kunnen gaan. Ze blijven zomer en winter groen. Voor een lichte plek (geen fel zonlicht), gewone kamertemperaturen, altijd vochtige potgrond en niet te droge lucht. Extra: het blad staat bekend om de luchtzuiverende werking!   

Druifheide – in het Duits Traubenheide, Engels Coastal Doghobble – behoort tot de familie van de heideplanten Ericaceae) en dankt zijn naam aan de trosjes bloemen die wel wat aan druiventrosjes doen denken.  In de wetenschappelijke naam betekent het woorddeel ‘leuco’ wit. Dat slaat ook weer op de bloempjes. Maar de wetenschappelijke naam Leucothoe als één begrip is waarschijnlijk afgeleid van de naam van een Babylonische prinses uit de Griekse mythologie, Leucothea, die in de problemen kwam doordat de god Apollo verliefd op haar werd. Het geslacht kreeg die (Griekse) naam van de Engelse botanicus David Don die in 1799 werd geboren. De soortnaam ‘axillaris’ betekent ‘okselstandig’ en slaat op de plek waaruit de bloemtrosjes verschijnen. Het is overigens wel grappig dat er ook een diersoort met dezelfde naam bestaat: ook een groep vlokreeftjes heet Leucothoe. Die behoren tot de dierenfamilie der Leucothoidae.

Herkomst en meer

Leucothoe axillaris stamt uit oostelijk Noord-Amerika (van Virginia tot Alabama en Florida). De plant werd al in 1765 beschreven, maar had toen nog niet de naam Leucothoe. Hij werd toen Andromeda axillaris genoemd. Hij heeft ook Leucothoe catesbaei geheten, naar de Amerikaanse natuurhistoricus Mark Catesby, geboren in 1679. De oorspronkelijke soort heeft glanzende, groene, leerachtige, fijn gezaagde bladeren en wordt 1-1,5 m hoog. Hij heeft overhangende twijgen. De bladeren krijgen een bruinrode herfstkleur. Dat is heel anders bij de cultivars die vaak van een variëteit afstammen  die Leucothoe axillaris  var. rollissonii werd genoemd.

Die cultivars hebben kleinere blijvende bladeren dan de soort, die vanaf de herfst prachtig kunnen verkleuren, vooral naar dieprood, maar er zijn veel meer kleurschakeringen. De cultivar ‘Curly Red’ heeft gekroesde bladeren. Alle cultivars zijn zeer goed winterhard.  Leucothoe axillaris ‘Zeblid’ is exact dezelfde cultivar als L.a. ‘Scarletta’. Deze wordt ca. 60 cm hoog en verkleurt in de winter mooi roodpaars. ‘Red Lips’ verkleurt rozeachtig, ‘Twisting Red’ wordt rood, ‘A.E. Wilson’ rozewit gevlekt, de nauw verwante ‘Lipsbolwi’ (ook ‘Red Lips’ genoemd) krijgt zachtpaars/rozeachtig winterblad. Zo zijn er meer. Vanwege hun winterkleur worden de laagblijvende cultivars ook heel graag als bodembedekkers in heidetuinen en onder hogere heesters toegepast.

Andere Leucothoe’s

Er zijn ca. 45 soorten Leucothoe’s bekend uit heel verschillende gebieden zoals Noord- en Midden-Amerika, Afrika (Madagascar), Midden-Azië (Himalaja) en Japan. Daaronder zijn heel bekende tuinplanten zoals Leucothoe keiskei en Leucothoe fontanesiana met reeksen cultivars zoals de kleine ‘Nana’ en de tot 1,5 m hoog en breed wordende ‘Rainbow’ (die ook Leucothoe walteri ‘Girard’s Rainbow’ heeft geheten) met roodachtig behaarde takken, verder ‘Little Fire’ en ‘Maifeuer’ (de namen zeggen al genoeg). Bij deze  soort duikt ook – maar nu als cultivar – de naam ‘Rollissonii’ weer op. Je ziet, ook bij deze planten zijn indelingsaanpassingen en naamsveranderingen heel gewoon. De namen zijn dus niet zo belangrijk. Kies gewoon wat je mooi vindt (op het oog) uit wat wordt aangeboden. Bij GroenRijk is het altijd kwaliteit wat je koopt.

Verzorging

De verzorging is heel eenvoudig. De planten zijn in pot in zure heidegrond opgekweekt en moeten ook weer in zure grond worden geplant. Meng daarvoor eventueel tuinturf door je tuingrond of plant ze in pot of bloembak in speciale heideplantengrond. Dan gaat het goed. Zorg voor een groeiplek of standplaats in schaduw of halfschaduw. Leucothoe’s houden niet van direct zonlicht (volle zon). Zorg de grond waarin ze staan nooit uitdroogt, dus geef regelmatig water. Geef in het voorjaar extra voeding en gebruik daar speciale, kalkvrije meststof voor heideachtige planten voor. Dan blijft de grond zuur, maar krijgen je planten wel voldoende voeding. Soms wordt er ook een laag boomschors (dennenschors) op de grond rond de planten aangebracht. Dat heeft verschillende voordelen: het houdt de grond goed vochtig, zorgt ook voor verzuring, het staat heel mooi en verzorgd en het houdt onkruidgroei tegen. Leucothoe is winterhard, maar kan toch te lijden hebben van koude oostenwind. Ook een kwakkelwinter met veel afwisseling van vorst en dooi is moeilijk voor de planten. Zo nodig kun je de planten snoeien of lelijk geworden plantendelen wegnemen. Doe dat na de bloei einde voorjaar, niet eerder.

In kort bestek

De druifheide Leucothoe axillaris is een altijdgroen struikje waarvan het blijvende blad bij de verschillende cultivars in herfst en winter prachtig verkleurt. Hij vormt overhangende, dicht bebladerde takken,  houdt van zure grond en is geschikt voor aanplant in de schaduw van grotere heesters, in een heidetuin, als bodembedekker en vanwege de winterkleur ook in pot of plantenbak. Mooie trosjes witte belbloempjes in mei/juni. Makkelijke verzorging. Nu in een uitstekende kwaliteit (potmaat 17 cm!) bij GroenRijk. 

De exclusieve ‘Princettia’-serie kerststerren

Deze planten hebben alle kenmerken van de bekende kerststerren en worden ook net zo verzorgd, maar de planten houden hun volle koepelvorm en bloeien overdadig door de sterke vertakking. De kleurige schutbladen aan de einden van de takken hebben de taak overgenomen van de kroonbladen die de bloemen bij andere plantensoorten vormen. Ze hebben een unieke vorm en de kleine groengele bloemschermpjes in het hart ervoor zijn zelfschonend. Heel mooi. Tot nu toe zijn er ‘Princettia’s in diverse kleuren zacht- tot felroze en bijna wit. Het gewone blad is donkergroen.

Wereldwijd geliefd

De stervormig geplaatste kleurrijke schutbladen achter de groengele echte bloempjes doen aan de Ster van Bethlehem denken die – naar men zegt – ooit aan de hemel stond. Vanaf de 17^e eeuw gebruikten Franciscaner monniken in Mexico deze bloemen al bij kerstvieringen. De Mexicaanse naam is Flor de Noche Buena (Kerstavond-bloem). Die symbolische verbinding met Kerst bestaat trouwens niet overal. In Spanje heet de plant Flor de Pascua (Paasbloem) en in Hongarije wordt hij (vertaald) Sinterklaasbloem genoemd, maar wordt hij ook in de Kerst- en Paastijd toegepast. In het Turks heet de plant Çiçek Atatürk (de bloem van Atatürk, stichter van de Turkse republiek). In Egypte ‘Bent el Consul’ (‘dochter van de consul’). In ons deel van de wereld voorziet de kerstster in de grote behoefte aan kleur in de wintertijd. Dat die behoefte overduidelijk bestaat zie je ook aan de kleurrijke kleding van Noordse volkeren, zoals de Sami (de rendierherders) in Noord-Scandinavië. In de winter snakken mensen naar licht en vrolijke, felle kleuren. Je voorkomt er depressies mee.

Eenvoudige verzorging

De ‘Princettia’-kerststerren die GroenRijk deze week – roze en wit bloeiend – aanbiedt, zijn nog feestelijker dan anders. Je zult er lang plezier van hebben, want deze stevige planten kunnen makkelijk 3-4 maanden in huis bloeien. Ze zijn in flinke 12 cm-potten gekweekt en ca. 28 cm hoog. Neem je kerststerren goed verpakt mee als het buiten koud weer is. Kerststerren verdragen geen vorst of koude lucht.  Zet ze in huis op een lichte plek, maar niet in fel zonlicht. Ze doen het prima bij normale kamertemperaturen (18-23 °C). Laat de temperatuur ’s nachts niet beneden 15 °C zakken. Vermijd tocht of plekken die erg warm worden (zoals boven een radiator van de cv). Zorg dat je kerststerren voldoende water krijgen. Controleer regelmatig of de potgrond nog vochtig is. Voelt deze wat droog aan, dan meteen water geven! Niet op het blad gieten, maar in de pot. Een doorgelekt teveel aan water afgieten. De wortels van de planten mogen niet lang kletsnat staan. Een pot met een onderschotel is bij kerststerren daarom ideaal. Je hoeft tijdens de bloei geen voedsel te geven. Kerststerren zijn niet winterhard, maart wel meerjarig. Je kunt ze dus in principe jarenlang hebben en verzorgen, maar meestal bloeien ze dan minder rijk dan wanneer je iedere herfst nieuwe koopt.

In kort bestek

Nu bij GroenRijk: fantastische nieuwe ‘Princettia’-kerststerren (Euphorbia Pulcherrima ‘Princettia’) in schitterende tinten roze en bijna wit. Compacte groei, rijke bloei. Makkelijk te verzorgen. Op een lichte plek in huis zetten (niet in fel zonlicht) en regelmatig water geven. Gewone kamertemperaturen zijn prima. Om met de kerst en nog maandenlang daarna enorm van te genieten. Met kerststerren haal je heerlijke kleur in huis!

Prachtige bloei

Het meest opvallende aan kerstrozen (Helleborus niger) zijn de prachtige, schotelvormige, witte bloemen met een geelgroen hart. De witte bloemen kunnen bij het uitbloeien soms groen of rozerood kleuren. De stelen zijn dik en hebben een paarse kleur. Er zijn ook nauw verwante Helleborus-soorten die andere bloemkleuren vertonen, bijvoorbeeld felroze of paars. Dat zijn vaak planten uit de grote Helleborus Orientalis Groep, een groep hybriden die uit kruisingen van diverse soorten is ontstaan. Die worden dan meestal ook geen kerstroos genoemd, maar nieskruid. Daarvan bestaan zeker 15 soorten.  De naam nieskruid danken die planten aan het feit dat er vroeger wel surrogaat-snuiftabak (nieskruid) uit het blad  en de wortels werd gemaakt. Het leerachtige blad van nieskruiden (dus ook van de kerstroos) vertoont bijzonder gedrag. Als het ’s winters stevig vriest, trekt de plant het vocht uit zijn bladeren terug in de wortels – de bloemen hangen dan trouwens ook slap omdat daarbij hetzelfde gebeurt. Daardoor kunnen ze niet bevriezen. Als het weer wat warmer wordt, pompt de plant het vocht terug en staan de bladeren en bloemen er weer fier bij. Bij temperaturen boven 0 °C zul je dit nooit zien en dus helemaal niet bij planten die tijdelijk in hun pot in je kamer staan.

Nog iets over de bloemen

De bloemen hebben ook iets bijzonders. De schitterend witte bloembladeren zijn geen kroonbladeren, maar kelkbladeren. De kroonbladeren zijn veranderd in groenige plat-trechtervormige orgaantjes die veel nectar bevatten. Ze staan om de gele meeldraden heen. Die vallen al snel af. Maar de kleurige kelkbladeren blijven heel lang aan de planten.

In pot binnen

Zet je kerstroos in zijn kweekpot in een bijpassende sierpot in je huis. Kies voor een koele plek – dus zeker niet vlak bij de verwarming. Die plek mag licht tot enigszins beschaduwd zijn. Kerstrozen houden absoluut niet van direct, fel zonlicht en hoge temperaturen. Een gemiddelde temperatuur van 15-18 °C is in huis ideaal voor ze. Bij die temperaturen zullen ze werkenlang bloeien. Zorg dat de potgrond niet uitdroogt. Normaal water geven. Dat mag ook gewoon, ook enigszins kalkrijk (hard) kraanwater zijn. Kerstrozen hebben geen problemen met kalk. Giet op de potgrond. Liever niet op de bloemen. Maak de potgrond niet te nat. Wanneer je kerstroos is uitgebloeid, kun je hem in maart tijdens vorstvrij weer in je tuin uitplanten. Doe dat dan op een schaduwrijk plekje, bijvoorbeeld onder een bladverliezende boom of struik. Houd er rekening mee dat je plant na een jaar 40-50 cm hoog kan worden als hij het naar zijn zin heeft. Plant hem in humusrijke, liefst leemachtige grond met voldoende kalk. Meng voor het planten wat kalk door de grond op de plantplek. Het zijn sterke, wintergroene vaste planten die heel oud kunnen worden: ze,kunnen tientallen jaren blijven leven. Geef ze ieder voorjaar een goede basisbemesting: eerst wat kalk en een maand later gedroogde koemestkorrels. In je tuin zal je ‘Christmas Carol’ tijdens de dan komende winters vaak wat later gaan bloeien dan de periode waarin de nieuwe plant nu bloeit. Als de bladeren lelijk zijn geworden, kun je die onderaan wegknippen. Je kerstroos zal dan weer nieuwe vormen. Denk eraan dat kerstrozen (en nieskruiden) in alle delen toxisch zijn. Vroeger werden vooral extracten uit de zwarte wortels – behalve bij de productie van snuiftabak – wel gebruikt bij de behandeling van zenuwaandoeningen. De kerstroos wordt ook wel heksenkruid genoemd.

In kort bestek

Kerstrozen (Helleborus niger) zijn schitterende winterbloeiers en ‘Christmas  Carol’ is een van de mooiste en vroegst bloeiende cultivars. Bij GroenRijk nu rijkbloeiend te koop. Zet hem voorlopig in pot op een koele plek in huis en geniet van de prachtige zuiver witte bloemen die langzaam naar groen en rozerood verkleuren. In maart kan ‘Christmas Carol’ in de tuin worden geplant. Ideale, lang levende vaste planten. Makkelijke verzorging. 

Als kerstboom wordt de Nordmannspar steeds meer gewaardeerd. De naam – met dubbel ‘n’ – is een vernoeming van de botanicus Alexander von Nordmann (1803-1866). De boom valt op vanwege de sterkte van de naaldvormige blaadjes. Die vallen lang niet zo snel af als bij de ‘gewone’ kerstboom en veel mensen vinden de donkergroene kleur en de glimmende naaldjes ook veel mooier. Als kerstboom worden van de Nordmannspar alleen jonge exemplaren van enkele jaren oud aangeboden. Oudere exemplaren worden al snel te groot. Een boompje van een jaar of zeven is al gauw 3-4 m hoog. Jonge Nordmannsparren bloeien nog niet. Dat gebeurt bij deze coniferen pas op latere leeftijd. Dan verschijnen de 12-15 cm lange bruine bloeikegels (4-5 cm dik). Die bestaan, zoals je ongetwijfeld weet, uit een centrale ‘pen’ met daaromheen schubben waartussen de zaden worden gevormd. Heel opvallend en kenmerkend bij de Nordmannspar zijn gepunte dekschubben die tussen de ‘gewone’ schubben door uit de kegel naar buiten steken. Maar dat zul je bij de jonge Nordmann-kerstboompjes dus nooit zien. De Nordmannspar heeft trouwens een andere opvallende eigenschap die je bij je kerst-Nordmann wel kunt zien: onder de regelmatig geplaatste takken zit vlak bij de stam vaak een kort extra zijtakje; bijna als een soort reserve voor als de grote tak het zou begeven.

Nogmaals de naam

Je las het hierboven al: de boom is genoemd naar Alexander von Nordmann. Nee, geen Duitser, maar een Fin. Een plant- en dierkundige (ook doctor in de geneeskunde) die o.a. in Berlijn studeerde, in Odessa (Oekraïne) doceerde en daar ook een hogeschool voor de tuinbouw stichtte. Hij deed veel onderzoek in de natuur in Zuid-Rusland, de Kaukasus en de Balkan. Heel veel planten uit die gebieden werden door hem voor het eerst beschreven. Ook de Nordmannspar die hij in 1834 in Georgië ontdekte. Alexander werd geboren in een Fins dorpje met de naam Ruotzensalmi, midden tussen de eindeloze Finse bossen en meren (het woongebied van de kerstman dus). De Nordmannspar wordt ook wel Nordmann’s den of zilverspar genoemd. Dat ‘den’ klopt niet. Deze soort, met z’n wetenschappelijke naam Abies nordmanniana, behoort tot het geslacht van de zilversparren (Abies). Het is dus zeker geen den, zoals ook de ‘gewone’ kerstboom geen den is, maar een spar. Maar die heet Picea abies. Uit die naam voel je de verwarring al opkomen. De gewone kerstboom is dus een spar (Picea) die aan zilversparren  (Abies) doet denken. Echte dennen behoren tot het geslacht Pinus. De officiële Nederlandse naam van de ‘gewone’ kerstboom is Fijnspar of Gewone spar. Het is de soort die het in de bouw veel toegepaste vurenhout levert. Sparren en zilversparren komen allebei op vrijwel het gehele noordelijk halfrond van onze wereld voor.

Verzorging

Zet het ondereind van de afgezaagde stam vast  in een kerstboomstandaard waarin je water kunt gieten. Met de draaischroeven in de standaard kun je hem stevig verankeren. De boom kan dan doorgaan met het zuiveren van de lucht en zal niet zo gauw verdrogen. Doe ook kerstboomvoeding in het water (dat heeft GroenRijk voor je). Zet de boom liever niet op een erg warme plek (niet vlak bij de verwarming).

In kort bestek

De Nordmannspar (Abies nordmanniana) is een prachtige kleine (kerst)boom met mooi donkergroen, naaldvormig blad dat niet snel uitvalt. GroenRijk levert ze als kerstboom – tot 170 cm hoog – met een afgezaagde stam die je in een bakstandaard kunt vastzetten. Zorg dat je daar regelmatig water indoet (en kerstboomvoeding). Dan heb je tot in januari plezier van je mooie boompje met z’n glanzende, zacht aanvoelende naalden.

Het verhaal van Anthurium 

Anthurium is een van de meest geliefde kamerplanten. Mooi om te zien, makkelijk om te onderhouden en een hele persoonlijkheid in huis, die in wit een serene indruk maakt, terwijl de felgekleurde soorten juist een levendige uitstraling hebben. Hoewel het gekleurde deel door de meeste mensen voor de bloem wordt aangezien, is dat gewoon een gekleurd schutblad. De bloemetjes van Anthurium zijn namelijk heel klein en bevinden zich allemaal op de kolf. 

Herkomst 

Anthurium is afkomstig uit de tropische regenwouden van Colombia, Guatemala en het Amazonegebied in Brazilië. Daar groeit de plant als epifyt: dat wil zeggen dat ze met relatief weinig wortels in en op bomen groeien zonder er voedsel aan te onttrekken. De plant krijgt daar voldoende licht, maar geen felle zon en staat er altijd lekker warm, met een hoge vochtigheidsgraad.

Waar let u op bij de inkoop van Anthurium? 

• Potmaat, dikte en diameter van de plant moeten in verhouding zijn, het schutblad moet kleur vertonen en de aar moet er stevig en fris uitzien. 
• Anthurium mag bij aankoop geen beschadigd blad of uitgebloeide bloemen hebben.
• Vlekken op het blad kunnen wijzen op kouschade of verbranding door de zon. 
• De plant moet vrij zijn van ziekten en plagen, trips en luis in het bijzonder/  
• Onder de 12°C Anthurium inhoezen voor transport en ook bij verkoop aan de klant.  

Verzorgingstips 

• Anthurium staat graag licht, maar liever niet in de volle zon. 
• Hou de kamertemperatuur op 18-22°C, de plant mag niet te koud staan. 
• De potkluit mag niet uitdrogen, maar ook niet in het water staan. 
• Regelmatig sproeien bootst de vochtigheid van het tropische regenwoud na.
• Uitgebloeide bloemen mogen worden verwijderd. 
• Eens per drie weken plantenvoeding geven helpt Anthurium lang en rijk te bloeien

Helleborus bloeit hartje winter 

Het blijft spectaculair, een plant die bloeit op het moment dat de meeste tuinplanten winterslaap houden. De Helleborus (ook bekend als kerstroos) trakteert van november tot en met maart op grote witte bloemen met in het hart een prachtige kroon van meeldraden. Sneeuw of vorst kan de plant hebben: de takken gaan weliswaar iets hangen, maar zodra de temperaturen omhoog gaan, richt de Helleborus zich weer op.

Keuze assortiment

De Helleborus niger wordt het meest aangeboden in december. Deze polvormende, meestal groenblijvende vaste plant is geliefd om zijn knikkende trossen komvormige witte bloemen in de winter en het vroege voorjaar. Het donkere blad bestaat uit meerdere kleinere blaadjes. Er zijn diverse cultivars, meestal met witte bloemen zoals de cultivars ‘Christmas Carol’, ‘Dafine’, ‘Shining Star’ of Jushua. 

De Helleborus orientalis (Oosterse kerstroos) heeft bloemen in geel, roze en donkerpaars en er zijn ook soorten met gespikkelde bloemen. Net als de Helleborus niger is deze kerstroos verkrijgbaar in verschillende formaten, van klein genoeg om in een hangmand te worden verwerkt tot een hoge struik die een flinke pot of een plek in de border nodig heeft.

Trivia 

• De volksnaam kerstroos komt uit een oude legende waarin de plant in de sneeuw omhoog kwam uit tranen van een meisje dat geen geschenk had voor het kindje Jezus in Bethlehem.
• In de Middeleeuwen werd de Helleborus door mensen gekoesterd om boze wintergeesten uit de buurt te houden. 
• De plant is lang bekend, in 1400 voor Christus schreef de arts Melampus er al over. 
• De Helleborus staat symbool staat voor pionieren en overleven.

Herkomst     

Helleborus behoort tot de familie van de Ranunculaceae, de boterbloemenfamilie. De plant is inheems in de bossen van Zuid- en Midden-Europa en West-Azië. Onder andere in de Alpen, Karpaten en Apennijnen zijn de planten in het wild te spotten.  

Verzorgingstips

• Zet de Helleborus op een beschut en zonnig plekje. Hoe meer de plant in de schaduw staat, hoe minder bloemen hij produceert.
• De plant geeft zelf aan wanneer er extra water nodig is, door de bladeren slap te laten hangen. Na een paar uur staat de Helleborus er dan weer pront bij. 
• Als het vriest geen water geven: de plant verbruikt dan nauwelijks iets. 
• Eens per twee weken wat plantenvoeding bevordert een extra lange en rijke bloei.

De epifytische vlinderorchideeën groeien dus niet in de bodem van het oerwoud, maar ze hechten zich met hun wortelstokken op de takken en vooral in de takoksels van bomen in het (sub)tropische bos. Daar is voldoende zonlicht voor ze. Daar kiemen hun zaden. Ze tasten de bomen zelf niet aan. Ze halen geen voeding uit de sappen van de boom, maar leven van het afval dat zich in de takholtes verzameld: stof uit de lucht en uit regenwater, plantenresten, uitwerpselen van vogels enz.  Ze kunnen dus met heel weinig mineraal voedsel toe. Hun meeste ‘voedsel’ halen ze uit de energie van Zon en Aarde. Maar het kan nog extremer: er zijn ook vlinderorchideeën die zelfs in vrij droge rotsspleten groeien. Die soorten komen in Noord-Australië voor. Dat zijn soorten die bijna geen wortels meer hebben, net genoeg om zich in zo’n spleet te verankeren. Al die soorten doen het dan ook goed in de speciale, ruige orchideeënpotgrond waarin ze worden opgekweekt.

Qua bouw zijn ze allemaal hetzelfde

Vlinderorchideeën vormen, als hun zaad kiemt, een omhoog groeiende wortelstok waaruit per jaar een of twee grote, vlezige en dikke, groene bladeren verschijnen. Die blijven heel lang aan de plant, maar vallen wel een keer af. Als dat tijdens de bloeit gebeurt, is dat een teken dat je vlinderorchidee aan rust toe is. Dan moet je hem wat koeler zetten. Oudere planten – vlinderorchideeën kunnen heel oud worden – vormen soms wel tot tien bladeren. Vlinderorchideeën vormen geen zogenaamde pseudobulben, dat zijn bolachtige verdikkingen die bij andere soorten soms wel tussen de bladeren verschijnen. De prachtige Phalaenopsis ‘Tropic Snowball’-exemplaren die GroenRijk nu aanbiedt hebben liefst drie bloemtakken. Aan elke tak hebben of vormen ze een  bloemtros met grote witte bloemen. Elke tros kan gemiddeld wel twee tot drie maanden blijven bloeien. En de planten kunnen steeds nieuwe bloeitakken vormen (zie bij ‘Verzorging’).

Verzorging

Zet je vlinderorchidee op een lichte plek, maar niet in de volle zon. Dus niet vlak achter een raam op het zuiden, waar het erg heet kan worden. Zet hem dan liever iets verder van het raam af. Gewone kamertemperaturen – 18-22 °C – voldoen prima. Ook een gewone luchtvochtigheid – 40-50% – is goed genoeg. Geef maximaal eenmaal in de week (of eenmaal per negen dagen) matig water. Geef pas opnieuw water als de potgrond bijna droog aanvoelt. Giet doorlekkend, overtollig water af. Vlinderorchideeën hebben een hekel aan langdurig natte voeten. Ze hebben ook maar weinig voeding nodig. Eenmaal in de maand wat speciale orchideeënvoeding in het gietwater is genoeg. Als een stengel is uitgebloeid, kun je hem op 20-25 cm boven de potgrond (boven het derde oog op de stengel) afsnijden. Dan vormt zich weer een nieuwe stengel die opnieuw tot bloei komt. Vlinderorchideeën kunnen vaak bijna eindeloos doorbloeien. Als een plant blad laat vallen, is dat een teken dat hij aan rust toe is. Zet hem dan wat koeler weg en geef matig water tot hij weer nieuwe bloeistengels begint te vormen. Die verschijnen vanuit de oksels van de bladeren. Dan weer lichter zetten. Al die tijd wel gewoon matig water blijven geven. Na enkele jaren kan het nodig zijn je plant te verpotten in een iets grotere pot. Doe dat dan in verse, al genoemde, ruige orchideeënaarde. GroenRijk heeft die ook voor je in voorraad.

De naam Phalaenopsis

Deze naam betekent eigenlijk ‘op een vlinder lijkend’. Het Griekse phalaina betekent ‘mot’ of ‘vlinder’ en opsis betekent ‘lijkt op’. Het Nederlandse ‘vlinderorchidee’ is dus helemaal niet zo gek. In veel omschrijvingen kom je tegen dat de bloemen in de natuur – als ze door de wind worden bewogen – wel wat op rondfladderende vlinders lijken. Ze worden overigens ook wel maanorchideeën genoemd. De herkomst van die naam is onduidelijk. In Engeland wordt de Phalaenopsis ‘Moth Orchid’ genoemd, in Duitsland ‘Nachtfalterorchidee’, in Frankrijk ‘Orchidée papillon’.

In kort bestek

De prachtige vlinderorchideeën (Phalaenopsis) behoren tot de unieke soorten exotische orchideeën die meer bloeitakken tegelijk kunnen geven. GroenRijk biedt nu de rijk bloeiende cultivar ´Tropic Snowball´ aan met liefst drie bloeitakken. Grote bloemen. Ze doen het prima in normale huiskamercondities. Iedere bloemtros kan twee tot drie maanden bloeien. Fantastisch mooie, eenvoudig te verzorgen, uiterst dankbare planten.

De zegetocht van de kerststerren kwam plotseling op gang toen een naar de USA geëmigreerde Duitse kweker (Albert Ecke) in 1918 – nu dus precies 100 jaar geleden – het nieuwe kerststerras ‘Oakleaf’ op de markt bracht. Die plant had veel grotere, kleurrijke schutbladen en vertakte veel beter dan de wilde vorm. Het werd een overweldigend succes. Iedereen vond die planten prachtig. De zoon van Albert ging de planten – vanwege de rijke kleur – speciaal voor de Kerst promoten en dat werkte. De gekweekte kerststerren werden naast de kerstboom hét symbool voor Kerst. In Amerika en veel andere landen wordt de kerstster Poinsettia genoemd naar de Amerikaanse ambassadeur (Mr. Joel Poinsett) die de planten voor het eerst naar de USA bracht (dat was in 1825). In Mexico en de USA is het ieder jaar op 12 december Poinsettia Day. De planten kwamen ook begin 19^e eeuw al in Europa terecht. Daar kreeg hij de naam Euphorbia pulcherrima van de Duitse botanicus Carl Ludwig Wildenow.

Kleur doet alles

Dat de kerstster in grote delen van de wereld zo geliefd is, heeft alles te maken met de grote behoefte aan kleur in de wintertijd. In die sombere, donkere tijd moeten sinds oeroude tijden felle kleuren de mensen opvrolijken. Kleur en schitterend licht helpen depressies voorkomen. Daar past de kerstster helemaal bij en Christmas Feelings^TM kerststerren misschien nog wel het meeste, doordat hun vorm meer licht doorlaat in het hart van de plant. Het groene blad vergeelt daardoor minder gauw. Ook dat is een positief symbool. Met een Christmas Feelings^TM kerstster breng je opgewektheid, blijde verwachting en vertrouwen in het leven in je huis. Prachtig toch, zo’n stille boodschap!

Eenvoudige verzorging

De Christmas Feelings^TM kerststerren die GroenRijk speciaal deze week rijk bloeiend aanbiedt, zijn heel eenvoudig te verzorgen. De goede behandeling begint al als je ze meeneemt. Als het buiten koud is, moet je ze goed verpakt meenemen, want kerststerren verdragen geen vorst. Zet ze in huis op een lichte plek, maar niet in fel zonlicht. Ook ’s winters kan het zonlicht soms heel fel zijn. Ze doen het prima bij normale kamertemperaturen (18-23 °C). Houd de potgrond steeds vochtig. Controleer dat door met een vinger aan de potgrond te voelen. Voelt deze droog aan, dan meteen water geven. Water dat door de kweekpot heen in de sierpot uitlekt, meteen afgieten. De wortels van de planten houden er namelijk niet van om lang kletsnat in water te staan. Een pot met een onderschotel is daarom bij kerststerren ideaal. Ook wat dat betreft vind je bij GroenRijk een rijke keuze aan potten. Je Chistmas Feelings^TM kerstster kan makkelijk 3-4 maanden lang bloeien. Geef tijdens de bloeiperiode gewone kamerplantenmest volgens de aanwijzingen op de verpakking. Kerststerren zijn niet winterhard.

Kerststerren zijn zogenaamde ‘kortedagplanten’

Dat betekent dat ze pas gaan bloeien als ze eerst een periode met weinig licht hebben meegemaakt. Oorspronkelijk dus pas in het voorjaar. Dat je ze nu al rijkbloeiend kunt kopen, is te danken aan echte kwekerskunst. Kwekers beheersen het spel met licht en donker volledig. Als je dat zelf zou proberen, zou het je niet of maar heel moeilijk lukken. En je kerstster wordt niet meer zo mooi als hij was. Het vorstvrij overhouden van de planten tot de Kerst volgend jaar heeft dan ook weinig zin. Doe je Christmas Feelings^TM kerstster na de bloei gewoon weg en koop volgend jaar weer een nieuwe.

Een fraaie legende over de kerstster

In Mexico wordt het volgende verteld: er was ooit een wanhopig jongetje of meisje (Pepito of Pepita) dat te arm was om bloemen voor de processie ter gelegenheid van de viering van de geboorte van Jezus te kopen. Toen kwam er een engel die zei dat een langs de weg geplukt bosje onkruidplanten ook een mooi en liefdevol te geven geschenk was. Toen het kind dat deed en de planten rond de kribbe legde toen de processie voorbij kwam, begonnen deze ineens geweldig kleurrijk te bloeien. Er ontstond een felrode bloemenzee rond het kribje. Het waren kerststerren.

In kort bestek

De kleurrijk en prachtig bloeiende Christmas Feelings^TM kerststerren (Euphorbia pulcherrima) die GroenRijk nu aanbiedt, zijn sterk en makkelijk te verzorgen.  Echte kerstsfeermakers in huis.Diverse kleuren. Voor een lichte plek – niet in fel zonlicht – en gewone kamertemperaturen. Om met de Kerst en nog maandenlang daarna enorm van te genieten. Compacte groei; ze worden niet slierterig. Met deze kerststerren haal je heerlijke kleur in huis.

Bij GroenRijk Prinsenbeek in Breda kunt u nu wel een heel bijzondere kamerplant vinden.. namelijk de Ice Age kamerplant. Inderdaad, het is een boom die vernoemd is naar de welbekende films van Ice Age. Wat ziet deze kamerplant er leuk uit!

Ice Age kamerplant: Ficus

De Ice Age kamerplant is een soort van de Ficus-familie. Een ficus kan echt een hele grote plant worden als je hem goed verzorgd. Heeft u de Ficus op een goede plek in huis gezet? Dan is het het beste om hem dan ook niet te verplaatsen. De kamerplant moet daar dan erg aan wennen. Deze Ice Age kamerplant zit in een hele speciale pot zoals u hieronder kunt zien. Dat maakt deze kamerplant erg uniek. Bent u benieuwd geworden naar deze plant? Kom langs bij GroenRijk Prinsenbeek voor de Ice Age kamerplant!

Natuurlijk presenteert ons tuincentrum in %locations% ook dit jaar weer de mooiste kerstbomen en kerstdecoraties. Eigenlijk zijn het allemaal ‘sterren’. En dan hebben we ook nog een groot aanbod van de echte kerstster, de Poinsettia. Deze fleurige kamerplant is er niet alleen in klassiek wit of rood, maar tegenwoordig ook rood-wit gevlamd, crèmekleurig, zalmroze of zuurstokroze. Daarbij heb je ook nog keuze uit kleine en grote exemplaren.

Fleurige kerststerren

Eigenlijk zijn het niet de bloemen van de kerstster die de show stelen, maar de gekleurde schutbladeren. De eigenlijke bloempjes aan het eind van de stengels zijn licht geel-groen en vallen niet echt op. Wanneer je een kerstster goed verzorgt, kun je er makkelijk vier maanden lang van genieten. Zet de kerstster op een lichte plek, maar niet in het volle zonlicht en niet op de tocht. De plant houdt van warmte, maar zet hem niet boven de verwarming, want dan droogt hij uit. Wanneer je hem toch in de vensterbank wilt zetten, benevel hem dan af en toe met een plantenspuit. Geef om de twee dagen een beetje lauwwarm water, maar laat de plant geen ‘natte voeten’ krijgen, en verwen de plant een keer in de week met vloeibare kamerplantenvoeding. Goed om te weten: het witte sap van de kerstster is giftig, dus zet hem op een plek waar huisdieren en kinderen niet bij kunnen.

NB Verwar de kerstster niet met de kerstroos (de vaste tuinplant Helleborus). Al is dit wat ons betreft ook een ster. Hij bloeit wit, donkerpaars, roze of meerkleurig, en dat midden in de winter en maandenlang. De kerstroos heeft mooi blad en is een aanwinst voor de tuin en in een pot, bak of mand op je balkon- en terrastafel.

Meer stralende kerststerren

In de donkerste periode van het jaar snakken we naar licht. Kijk op de kerstafdeling in ons tuincentrum in %locations% ook naar lichtsnoeren met sterretjes eraan, led-verlichting in de vorm van een ster, stiften of spuitbussen waarmee je zelf op het raam kerststerren kunt tekenen of spuiten, sterren voor in de kerstboom en stervormige kandelaars.

Hoe de amaryllissen in wax worden gemaakt

De amaryllis (Hippeastrum) is een bolgewas. Het hele jaar door zijn specialisten op zoek naar de grootste en beste amaryllisbollen die te krijgen zijn. De doorsnee moet 10-12 cm of meer zijn. Die worden speciaal geselecteerd en gekeurd, want ze moeten aan hoge eisen voldoen om prachtig te kunnen gaan bloeien. Dat bloeien moet droog gebeuren. Dat betekent dat er geen voedingsstoffen en water hoeven te worden gegeven. Ze bloeien vanzelf op basis van de stoffen die de bollen in zichzelf hebben opgeslagen.  De uitgekozen bollen krijgen daarvoor eerst een speciale behandeling om te zorgen dat ze op het gewenste moment gaan bloeien. Als dat is gebeurd, wordt om de bol heen de waxlaag aangebracht. Dat moet heel precies gebeuren want het gebeurt met verwarmde, vloeibare was. Als die was te heet is, wordt de bol beschadigd. Is de was te koud, dan vloeit deze niet goed om de bol heen. De waxlaag moet ervoor zorgen dat de bol niet uitdroogt en al de erin opgeslagen voedingsstoffen behouden blijven.  De waxlaag is ook de eerste decoratielaag van de bol. Die basislaag kan allerlei kleuren hebben – wit, zwart, rood, paars, blauw, groen, roze, gemengde tinten, zelfs goud- of zilverkleurig, ook metallic-effecten worden wel aangebracht. Daarna kan die laag voor allerlei gelegenheden en feesten nog verder worden versierd. Bij GroenRijk worden de bollen nu met witte, zwarte of rode was geleverd en voorzien van een heerlijk winters laagje kunstsneeuw. Helemaal in de sfeer van deze tijd.

De verzorging

Eenvoudiger dan bij een amaryllisbol in wax kan de verzorging niet zijn. Zoals ook op het etiket bij iedere amaryllis in wax staat, het zijn ‘No Water Flowers’. Je hoeft bijna niets te doen. Onder in de gewaxte bol zit een ijzeren spiraal. Dat is een standaard. Die zorgt ervoor dat de bol niet omvalt, ook niet als de zware bloeistelen met bloemen er uit groeien. Zet je bol op z’n standaard op een lichte plek in je kamer. Niet in fel zonlicht, maar wel warm. Een kamertemperatuur van ca. 21 °C is perfect.  Zet hem zo neer dat je hem goed kunt zien, want de groeineuzen die er al uit steken beginnen al gauw te groeien. Dat gaat behoorlijk snel. Je kunt dagelijks verschil zien. Er verschijnen dan achtereenvolgend minstens twee sterke, holle stelen die  meestal 45 cm of meer lang worden. Vanaf drie tot zes weken na het neerzetten verschijnen aan de steeltoppen de prachtige bloemen. Die zijn heel  groot, soms wel 18 cm in doorsnee. Altijd minstens twee, maar vaak vier of zelfs nog meer. Een enorm rijk gezicht. En al die tijd heb je bijna niets extra hoeven doen – geen water geven, ook geen voeding – alleen maar genoten van die wonderbaarlijke groei. Op één ding na: je moet de bol op z’n standaard wel regelmatig een slagje draaien om te zorgen dat de stelen niet scheef naar het licht toe groeien. Doe je dat niet, dan kan het geheel topzwaar worden en is er toch kans op omvallen.

TIP: Je amaryllisbol in wax kun je niet overhouden en het volgende jaar opnieuw in bloei brengen. Hij bloeit dus maar één keer. Als hij is uitgebloeid moet je hem wegdoen. Ook als hij bladeren heeft ontwikkeld. Die kunnen naast de stelen ook uit de bol groeien. De plant heeft dan zo rijk gebloeid dat hij echt op is. De bol heeft zichzelf helemaal leeggebloeid.

In kort bestek

Amarylissen in wax (Hippeastrum) zijn ‘No Water Flowers’ – grote, speciaal behandelde amaryllisbollen. Zet ze eenvoudig op hun meegeleverde spiraalstandaard op een lichte en warme plek in je huis. Verder doe je niets. Na enkele weken zul je de prachtige bloemen aan hun hoge stelen zien verschijnen. Gegarandeerd. Water en voeding geven hoeft niet, want amaryllissen in wax zijn zogenaamde droogbloeiers. De creatief en kleurrijk gewaxte bollen zijn nu bij GroenRijk te koop. Zelfs voorzien van sfeervolle winterse kunstsneeuw. Ook een graag gekregen cadeau!

Deze plant groeit langzaam op wat donkerder plekken en dus sneller met lekker veel licht. Als hij naar zijn gevoel te donker staat, vertelt hij je dat doordat zijn bladeren lichter worden. Maar net zoals het voor jou niet goed is om urenlang in de volle zon te bakken (te veel UV-straling kan huidkanker veroorzaken) houdt je Dracaena daar ook niet van. Zet hem dus wel licht, maar niet in direct zonlicht. Als hij te lang te veel zon krijgt, kan het blad verschroeien. En net zoals jij graag doucht, vindt hij dat ook heerlijk. Besproei zijn bladeren daarom elke week een keer met lauwwarm water.

Waarom Dracaena marginata zo speciaal is

Om een heel eenvoudige reden: Dracaena marginata is een van de sterkste Dracaena-soorten. Hij overleeft ontzettend veel en verdraagt de gewone omstandigheden in huis probleemloos. Dracaena’s zijn nog niet definitief in één familie ondergebracht. Daarvoor is nog meer DNA-onderzoek nodig. Er zijn geleerden die ze bij de lelieachtigen indelen, anderen houden het op de aspergefamilie, sommigen vinden dat ze heel veel op Cordyline’s lijken, maar de meeste stemmen lijken naar een plekje in de agavenfamilie te gaan. We weten het dus nog niet precies. Ook dat is heel apart aan Dracaena’s. Draecaena marginata vormt rechte, kale stammen met bovenop een toef van soms wel 30 glanzende bladeren. Die zijn zo’n 40 cm lang, anderhalve cm breed en donkergroen met fijne rode randen. Heel mooi! Na verloop van tijd verdrogen oude bladeren geel, vallen af en laten een driehoekig litteken op de stam achter. Ondertussen worden er nieuwe bladeren gevormd. De planten kunnen ook vertakken tot een hele bos opgaande stengels. Een verhoute stam zoals bij een boom vormen ze niet. Dracaena’s lijken wat hun structuur betreft meer op palmbomen.

Er zijn ook cultivars van Dracaena marginata die soms wat bonter zijn, zoals ‘Tricolor’ waarbij de bladeren roze, roomkleurig en groen zijn gestreept.

Over de verdere verzorging kunnen we kort zijn

Die is namelijk heel makkelijk. Gemiddelde kamertemperaturen van 16-24 °C zijn prima. Laat ’s winters de temperatuur ook ’s nachts niet onder de 12 °C zakken. Geef wekelijks matig lauwwarm water. Te veel water is niet goed. Laat het water goed uit de pot uitdruipen. Zet hem daarom liefst in een sierpot met gat en een schotel eronder. Geef van het vroege voorjaar tot laat in de herfst – tijdens de groeiperiode van je Dracaena – maandelijks wat vloeibare mest in het gietwater. Een luchtvochtigheid van 40-60% is uitstekend. Neem het blad zo nu en dan met een natte spons af. Geen glansmiddel gebruiken, want dan kunnen de bladeren minder goed ademen. Ze glanzen al van zichzelf. Omdat je Dracaena heel lang bij je kan blijven, zul je hem ook om de paar jaar moeten verpotten. Doe dat dan in een iets grotere pot dan waarin hij stond en gebruik een gewoon potgrondmengsel voor kamerplanten. Doe een laagje fijn grind onder in de nieuwe pot zodat overtollig gietwater goed weg kan. GroenRijk heeft alle materialen die je nodig zou kunnen hebben, voor je in voorraad: potten, de juiste meststoffen, potgrond, hygrometers, gieters enz.

De naam Dracaena

In die naam herken je misschien het woord ‘draak’ en dat klopt. Dracaena komt van het Griekse drakaina, wat vrouwelijke draak of slang betekent. Dracaena’s worden ook wel drakenbomen genoemd, soms zelfs drakenbloedbomen. Die laatste naam danken ze aan één soort, Dracaena draco. Als een exemplaar van die soort wordt verwond, stroomt er wit sap uit dat aan de lucht oranjerood verkleurt: drakenbloed! De beroemdste ‘boom’ van die soort is ‘El Drago Milenario’ op Tenerife, een reusachtig, oeroud exemplaar.

In kort bestek

De drakenboom Dracaena marginata krijgt deze week bij GroenRijk terecht alle aandacht. Het is een fantastische, palmachtige plant die zich in onze livings helemaal lekker voelt, weinig vraagt en veel geeft (o.a. de lucht zuivert), prachtig, fijn, smal, groen, rood gerand blad heeft en heel makkelijk te verzorgen is. Een exotische designplant, ook voor jouw interieurstijl.

Begin het jaar goed met een vriendelijke palm die van top tot teen mooi groen is en ook nog eens naadloos aansluit bij de tijdgeest: nieuwe plannen, beter leven, echt thuiskomen.  

Donkergroene rust 

Als de kerstboom een leegte heeft achtergelaten in huis, is Kentiapalm een ideaal alternatief om je huis groen te stylen in je eigen smaak. Uit een relatief bescheiden basis – makkelijk als je weinig vrije vloerruimte hebt - komt bij deze palm een vrolijke fontein aan donkergroene slanke stengels met elegante palmbladen. Of je nu een woonplant of binnenboom zoekt, deze palm is verkrijgbaar in alle maten. En verder? Makkelijk in de omgang en een prettige persoonlijkheid om in huis te hebben, met een zachtaardige uitstraling. 

G'day mate! 

Kentiapalm (officieel Howea forsteriana) is lid van de palmenfamilie en groeit op Lord Howe Island ten oosten van Australië onder het bladerdak van grotere bomen. Hierdoor is hij gewend aan weinig zonlicht. In de Victoriaanse tijd, toen exotisch groen een enorme indoor hit was, veroverde Kentiapalm het westen. Het was de enige palm die weinig licht, lage luchtvochtigheid en koele kamers aankon.

Wil je weten! 

• Door het vele groene blad is Kentiapalm een woonplant die de luchtkwaliteit in huis helpt te verbeteren.
• Je haalt er een stukje paradijs mee in huis, de jonge plantjes komen nog altijd van Lord Howe Island: witte stranden, azuurblauwe zee en palmen, van die dingen.  
• Kentiapalm wordt vaak geassocieerd met het sterrenbeeld Steenbok, omdat Lord Howe Island heel dicht bij de Steenbokskeerkring (een cirkel om de aarde op 23 graden zuiderbreedte) ligt.

De kracht van Kentiapalm

Keuzestress is iets waar veel mensen mee te maken hebben. Bij vrijwel iedereen groeit de behoefte aan overzicht en prioriteiten stellen. Voor groen in huis betekent dit dat de plant belangrijker is dan de pot. En dat, in plaats van veel verschillende planten, er wordt gekozen voor één soort, om rust in het interieur te brengen. Het mooie zachte blad van Kentia vormt daarnaast een vriendelijke buffer tegen brekend nieuws en andere zaken uit de buitenwereld die rauw op je dak kunnen vallen. Het is vrij dicht, maar laat toch diffuus licht door, voor een prettige sfeer in huis. 

Trivia 

• Koningin Victoria was dol op Kentiapalm: ze kweekte ze in al haar paleizen. 
• De associaties met royalty gaf de plant veel prestige, wat de palm de lieveling van de high society maakte. 
• Kentiapalm staat ook bekend als de 'Hollywood palm' omdat de plant opvallend vaak wordt gebruikt in films en series, #fotogeniek. 

Zó style je Kentiapalm

Een sterke, aansprekende groene woontrend is groepjes maken met identieke planten. Omdat Kentiapalm in zoveel verschillende hoogte verkrijgbaar is, leent de palm zich hier uitstekend voor. Zet verschillende formaten in identieke potten bij elkaar voor een rustig en ruimtelijk effect dat toch levendig is, dankzij de mooie groene franjes van het blad.  

Verzorging 

• Kentiapalm is een van de weinige palmen die relatief donker kan staan en laat zelf weten of zijn locatie naar wens is. Wordt het blad lichtgroen tot geel, dan staat ie te licht. Zie je weinig nieuwe scheuten ontstaan, dan staat Kentiapalm te donker. 
• De palm gedijt het best op een iets vochtige kluit, maar die moet ook weer niet zo nat zijn dat er een laagje water onderin de pot staat. 
• Mee onder de douche of buiten in een milde regenbui staan, frist 'm lekker op en voorkomt spint.
• Kentiapalm houdt van kamertemperatuur, onder de 10°C is te koel voor deze koukleum.
• Tussen april en september om de twee weken een beetje plantenvoeding geven houdt de groei erin. In de winter groeit Kentiapalm niet en is voeding niet nodig.  

Het verhaal achter Sleeping Beauties

Als de hele tuin nog slaapt, zorgen kornoelje (Cornus), Viburnum en pronkklokje (Enkianthus) met hun fraaie, soms gekleurde takken en opvallende lijnen toch nog voor een mooi schouwspel, vooral met een laagje rijp of sneeuw erop. En ook al lijken deze slapende schoonheden in ruste te zijn, er gebeurt intussen van alles in de planten. En dat openbaart zich sneller dan je denkt: het zijn vroege bloeiers, die vier seizoenen lang schoonheid te bieden hebben. 

Herkomst 

De Sleeping Beauties hebben allemaal een andere achtergrond. Kornoelje groeit in Europa, Azië en Noord-Amerika, Viburnum wat zuidelijker in gematigde en subtropische streken op het noordelijk halfrond. En pronkklokje is inheems in het gebied van de oostelijke Himalaya tot Indochina, China en Japan. Voor alle drie geldt dat het jaarrond decoratieve, makkelijke en sterke sierheesters zijn met een rijke keuze in formaten en kleuren. 

Keuze assortiment 

• Viburnum. Viburnum tinus is de populaire bladhoudende 'sneeuwbal' die bloeit met witte schermen en later staalblauwe bessen biedt. Viburnum daviddi is ook wintergroen en groeit lager met wat grover blad en robuustere bloemen. Viburnum x burkwoodii en V. bodnantense zijn naaktbloeiers die laat in de winter bloemen geven en pas daarna in het blad komen. 
• Pronkklokje. Deze sierheester komt uit de heidefamilie waar ook Erica, Calluna en rododendron toe behoren. De E. campanulatus heeft klokjesachtige bloemen in wit, roze en rood of een mix van die drie. De mooi gelaagde groeiwijze van de rechte hoofdtakken is een lust voor het oog.
• Kornoelje. De meest bekende kornoeljesoorten zijn Cornus mas die als naaktbloeier al vroeg in bloei komt en pas later blad geeft. Cornus alba en C. sanguinea zijn vooral bekend om hun winterlook met hun kale gekleurde takken in rood, geel, oranje of zwart. 

Waar let je op bij inkoop van Sleeping Beauties? 

• Potmaat, hoogte van de planten, plantvorm en de wijze van vertakken moet met elkaar in verhouding zijn. 
• Bij inkoop moeten er voldoende knoppen zichtbaar zijn om de kans op bloei in de late winter en het voorjaar te garanderen. 
• Bij vroege inkoop spelen ziekten en plagen vrijwel geen rol, later in het seizoen even extra controleren op rupsen en luizen. 
• Goed om te weten: bij de meeste planten is tegenwoordig een plantenpaspoort vereist.

Verzorgingstips voor consumenten

• Kornoelje, Viburnum en pronkklokje staan alle drie graag op een plek in de volle zon, al kunnen ze ook halfschaduw aan.
• Plant Sleeping Beauties diep zodat ze goed kunnen wortelen en kies een plek waar ze de ruimte hebben om te groeien. 
• Viburnum en pronkklokje hebben graag humusrijke, zure grond die niet te droog is, kornoelje is niet kieskeurig over waar zijn kluit terechtkomt. 
• Eens per jaar organisch bemesten wordt door alle drie op prijs gesteld. 
• Viburnum en pronkklokje hoeven niet gesnoeid te worden, kornoelje kan desgewenst kort worden gehouden: beste snoeimoment is in maart of na de bloei. 

Verkoop- en presentatietips Sleeping Beauties 

Kornoelje, Viburnum en pronkklokje zijn mooie sierheesters die zelfs in de winter enthousiasme voor de tuin kunnen opwekken. Presenteer ze tegen een rustige achtergrond om de fraaie lijnen van de takken goed uit te laten komen of gebruik het beschikbare postermateriaal ter inspiratie. Sleeping Beauties in sierpotten neerzetten laat het tableau wat meer leven, net als een paar schalen met winterviolen en vroege lentebloeiers erbij zetten voor wat kleur, als voorschot op het voorjaar. 

Met haar uitbundige bloei is de Vlinderorchidee ofwel Phalaenopsis een rasechte aandachttrekker. Een diva, met diva streken. Ze houdt er bijvoorbeeld niet van om haar wortels vuil te maken aan gewone aarde. Met luchtige orchideeëngrond is ze veel gelukkiger, omdat ze luchtwortels heeft. In (sub)tropische bossen was ze gewend zich vast te klampen aan elke stoere stronk in haar buurt!

Verzorging van de orchidee

Vlinderorchideeën houden van een lichte plek, maar niet van de volle zon. Zet ze dus niet vlak achter een raam op het zuiden. Daar kan het erg heet worden. Zet haar liever iets verder van het raam af. Gewone kamertemperaturen – 18-22 °C – voldoen prima. Ook een gewone luchtvochtigheid – 40-50% – is goed genoeg. Geef maximaal eenmaal in de week (of eenmaal per negen dagen) matig water. Geef pas opnieuw water als de grond bijna droog aanvoelt. Giet doorsijpelend, overtollig water af. Vlinderorchideeën hebben een hekel aan langdurig natte voeten. Ze hebben ook maar weinig orchideeënvoeding nodig.

Lang plezier van de bloemtrossen

Vlinderorchideeën kunnen steeds nieuwe bloeitakken vormen. Elke bloemtak kan gemiddeld wel twee tot drie maanden blijven bloeien! Deze orchideeën vormen per jaar een of twee grote, vlezige en dikke, groene bladeren. Die blijven heel lang aan de plant, maar vallen wel een keer af. Als dat gebeurt, is dat een teken dat je Vlinderorchidee toe is aan een schoonheidsslaap. Zet haar wat koeler weg en geef matig water tot ze weer nieuwe bloeistengels vormt vanuit de oksels van de bladeren. Dan weer lichter zetten. Al die tijd wel gewoon matig water blijven geven. Voor en na de rustperiode verwen je haar om de week met orchideeënvoeding.

Orchidee op leeftijd?

Een keer in de drie jaar wil jouw Vlinderorchidee wat nieuwe grond en een grotere pot. Doe dat dan in verse, ruige orchideeëngrond. Dit bestaat voor het grootste deel uit boomschors en hoogwaardige turfstrooisel. Dat bootst hun natuurlijke habitat het beste na. Is jouw Vlinderorchidee uitgebloeid maar is de steel nog groen? Probeer haar opnieuw in de bloei te krijgen. Je knipt daarvoor de steel af vanaf het derde oog (van onderaf geteld). Ogen zijn de verdikkingen langs de steel. Ook met een mooie orchideeënschaal, met ruimte voor haar luchtwortels, geef je haar een welkome verjongingskuur!

TIP

Vlinderorchideeën doen het prima in normale omstandigheden in je woonruimte. Maar als de lucht er heel droog is – minder dan 40% op de hygrometer – kunnen jonge bloeiknopjes uitdrogen. Voorkom dat door je orchidee zo nu en dan een fijne neveldouche te geven. Eens een diva, altijd een diva!

De Ficus Benjamina is behoorlijk honkvast. Als je hem te vaak verplaatst verliest hij zijn bladeren. Hij stemt zijn groeizame leven namelijk helemaal af op de lichtinval die hij krijgt. Krijgt hij een lekkere (half)lichte plek dan groeit hij uitbundig. Je houdt zijn bladerdos ook lekker vol door hem in het voorjaar in vorm te snoeien.

Lekker gewoon gebleven

Dat honkvaste is best bijzonder als je bedenkt dat de Ficus Benjamina (familie van de moerbei) van oorsprong helemaal uit Zuid- en Zuidoost-Azië en Australië komt. Een Ficus Benjamina is een bescheiden plant, moeilijke wensen heeft hij niet. Zorg dat de kluit licht vochtig blijft en voorkom al te felle zon, dat zijn de belangrijkste aandachtspunten. Verder houdt de ficus van gelijkblijvende omstandigheden. Ga dus liever niet sleutelen aan zijn standplaats, voeding of (lucht)vochtigheid.  

Groene blikvanger

Ficussen zijn er in verschillende kleuren groen en met diverse tekeningen van het blad. We bieden de plant ook aan met spannende stammen: spiraal, dubbele spiraal, koker of gevlochten. Dat maakt hem tot de blikvanger die je tegenwoordig weer in alle hippe botanische interieurs ziet. Overigens mag de  Ficus Benjamina Green Kinky dan een uitdagende naam hebben, zijn verzorging is met 5 simpele basisregels zo gepiept:

Verzorging Ficus Benjamina

1. Ficus Benjamina staat graag op een lichte of half lichte plek en heeft een hekel aan tocht. 
2. Zorg dat de potkluit niet uitdroogt, ficus houdt van lichtvochtige grond.  
3. Ficus houdt van eens per maand wat kamerplantenvoedsel bij een gietbeurt. 
4. Zet de plant gerust af en toe onder de douche of in een zomerse regenbui om het stof eraf te spoelen.
5. Snoei hem in het voorjaar terug in model voor een volle bladerdos.

Ficus Benjamina in huis? Dat lucht op

De Ficus is ook nog eens een prima huisgenoot, want hij staat in de top 10 van luchtzuiverende planten in een onderzoek van NASA. Een mooi resultaat voor een plant waar je amper werk aan hebt. Geen wonder dat we vrijwel wekelijks nieuwe exemplaren laten aanvoeren naar onze tuincentra. Zie jij hem ook wel zitten? Pak hem dan lekker in als je van je tuincentrum naar huis gaat. Als subtropisch type is het een béétje een koukleum.

GroenRijk daagt je uit!

Een andere naam voor de Ficus Benjamina is ’Treurvijg’, en op menig kantoor is zo’n vreugdeloos exemplaar te vinden. Wat dacht je ervan om hem op te kalefateren? Het is een poging waard! Niet alles tegelijk doen hoor. Geef je ficus tussen verpotten, voeden (alleen ’s zomers) en snoeien (voorjaar) even wat tijd om bij te komen. Een fijne snoeischaar is overigens sowieso een aanrader in je keuken- of bureaula. Daarmee is ook een bos bloemen met vrolijke takken in een handomdraai vaas-klaar.

Wij hebben in ons tuincentrum GroenRijk Prinsenbeek in Breda nu wel een hele bijzondere plant, namelijk de Lavaplant! Dit is een echte eyecatcher in huis: het staat stoer, decoratief en toch nog groen in huis. Ook als u geen groene vingers heeft, is deze plant goed te verzorgen.

Wat is de Lavaplant en hoe te verzorgen?

De Lavaplant is een plant op vulkanisch lava. Een heel bijzondere combinatie! Eigenlijk 'omarmt' de plant de lava met de wortels. De lavasteen geeft ondersteuning, voedingsstoffen en vocht. De Lavaplant staat op een waterdichte bak. Vul de bak ongeveer met 2/3 water. Het is eigenlijk de bedoeling dat de bak altijd een laagje water heeft, anders droogt de lavasteen uit. De plant zuigt als het ware het water door de steen op. Als u de bak van de Lavaplant vult, let er dan wel op dat er in kraanwater vaak kalk zit. In de loop van de tijd kan de steen dus wit worden. Tip van ons: het beste is dus om regenwater te gebruiken. De Lavaplant houdt vaak van een lichte plek, maar niet direct in de volle zon. Zeker niet in de zomermaanden, want dat is echt te warm. Een plek waar de Lavaplant het ook goed doet, is in de badkamer. Daar is het een beetje vochtig en voelt de plant zich prima thuis.

Lavaplant kopen in Breda

Bent u ook benieuwd geworden naar de Lavaplant en wilt u dit bijzondere exemplaar in het echt zien? Kom dan gerust eens langs bij GroenRijk Prinsenbeek. U bent van harte welkom! Bekijk de openingstijden van ons tuincentrum en dan zien we u hopelijk snel! 

De wortels van de plant moeten vochtig blijven. Als de verwarming aanstaat geef je twee keer per week water. Steek je vinger in de pot om de waterhoeveelheid te bepalen. Voelt het droog dan geef je een keertje extra water. Je kunt ook een simpel watermetertje aanschaffen bij GroenRijk, dan weet je precies wanneer het tijd is om te gieten.

‘Ticket to the tropics’ voor jouw Codiaeum

Met twee keer per jaar een warme douche doe je de Codiaeum een groot plezier. Dan denkt hij vast even terug aan zijn roots: ergens tussen India en Indonesië. Geef je hem zo’n tropische traktatie? Dek dan wel even de aarde af met huishoudfolie. Zo voorkom je Hollandse blubber. Wil je deze oosterse schoonheid in huis halen? Doe het dan deze maand, de Croton is nu extra voordelig! 

Vele varianten

Er bestaan inmiddels zeker 50 soorten Fittionia’s. De nerven zijn schitterend wit, roze, rood of een schakering daarvan. De nieuwste soorten hebben bovendien bijzondere variaties qua bladgrootte en bladvorm (golvend, rond, gekarteld). Je bezoek aan het tuincentrum van GroenRijk kan zomaar een nieuwe ontdekking opleveren.

Hoge decoratieve waarde

Gezien zijn betoverende en sterk uiteenlopende kleuren kan je bijna schilderen met je Fittonia. Het lijkt of je altijd een vrolijk boeket in huis hebt. Groeperen en spelen met vorm verhoogt de decoratieve waarde nog eens extra. Fijn is dat vrijwel elke standplaats geschikt is. Met een beetje licht zijn Fittonia’s al tevreden, echt felle zon kun je beter voorkomen.

Sterk en makkelijk

Rust, reinheid en regelmaat? Fijn, maar niet per sé nodig. Heb je hem even uit het oog verloren? Geen nood, hij is oersterk. Gewoon de kluit even dompelen in water en hij trekt weer snel bij. Heb je een badkamer met wat daglicht? Dat is helemaal een prima plek. Fittonia’s  zijn namelijk vlijtige vochtvreters, maar echt natte voeten willen ze niet.

Fittonia en voeding

Ondanks zijn hippe imago stelt hij qua voeding geen speciale eisen. Ze kunnen prima uit de voeten in normale potgrond voor kamerplanten. Tip: draai de pot met Fittonia’s af en toe een slag voor een gelijkmatige groei.